ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΤΙΓΜΑ X-RADIO-X
Ένα θερμό καλωσόρισμα στους δικτυακούς ταξιδιώτες που ο δρόμος τους έφερε εδώ.
X-radio-X είναι το όνομα ενός μουσικού δρωμένου και αποτελέσματος, μιας προσπάθειας έξω από την μουσική βιομηχανία αλλά και αντίθετη στην εμπορευματοποίηση της μουσικής και στο image του εγωκεντρικού μικρομεσαίου καλλιτέχνη και του ” καταξιωμένου ” μουσικού.
Το πραγματικό μου όνομα ίσως να είναι παντελώς άγνωστο σε εσάς, και έτσι επιθυμώ να μείνει. Δεν έχει κανένα όφελος προς εσάς να το μάθετε, αλλά ούτε και για εμένα να το ξέρετε. Το να συστηνόμουν με το πραγματικό μου όνομα ,αυτό θα θα έρχονταν σε σύγκρουση με το μήνυμα που επιθυμώ να περάσω.
Το μόνο που θα μπορούσα να πω σχετικά με όνομα ,είναι η προέλευση του ονόματος X-radio-X, όπου προήλθε από μια αυθόρμητη σκέψη και πρόχειρη λύση για να ονομάσω μια κασέτα με την πρώτη μου ηχογράφηση ,πριν μερικά χρόνια, που αποτελούνταν με ηχογραφήσεις από ένα απλό ραδιοκασετόφωνο, ήχους, από ραδιόφωνο, κλπ για το κομμάτι samsara.
Το πέρασμα στο παρελθών από διάφορες ανεξάρτητες μπάντες punk/alternative/new wave, αποτέλεσαν το έναυσμα αλλά και συνέχεια για την σημερινή προσπάθεια.
Χ-radio-Χ δεν είναι τίποτα περισσότερο από έναν μουσικό πειραματισμό, μια συρραφή καθημερινών ήχων, και μελωδικής η μη, μουσικής.
Αν με ρωτήσετε για μουσικά ακούσματα ένα πάντρεμα απο electronica, gothic, punk, ambient,psychedelic,ethnic…αλλά και πολλά άλλα.
Αυτό ειναι και το μουσικό στίγμα του δρώμενου X-radio-X …
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ
Σύντομα θα κυκλοφορήσει ένα ολοκληρωμένο CD,μια ανεξάρτητη και αντιεμπορική παραγωγή με τον τίτλο Ignis Fatuus. Το κόστος διανομήςτου δεν θα υπερβαίνει το κόστος παραγωγής του,περίπου 1 euro και θα αποτελεί μέσω προπαγάνδας “κάντο μόνος σου, ενάντια στο εμπόριο, την μουσική εκμετάλλευση, στους εγωκεντρικούς καλλιτέχνες…”
-Εννοείτε ότι οποιοδήποτε υλικό θα είναι διαθέσιμο δωρεάν από το internet με την μορφή mp3 –
Σε κάποιους τα demo αυτά κομμάτια ίσως και να ακουστούν όμορφα, ενώ σε άλλους άσχημα… Αυτό είναι το λιγότερο για εμένα, ειλικρινά δεν με ενδιαφέρει.
Θα συμφωνήσω με όποιον έχει την γνώμη ότι το CD που μελλοντικά θα κυκλοφορήσει, αποτελεί ένα ακόμη μουσικό απόβλητο, μέσα στα εκατομμύρια που καθημερινά μας κατακλύζουν .
Όμως, αυτά που θέλω να προπαγανδίσω είναι τα εξής……..
ΛΙΓΕΣ ΠΡΟΧΕΙΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΘΕΑΜΑ
Ο μουσικός καταναλωτής πηγαίνει στα δισκοπολεία, στα clubs, καταναλώνει μουσική, πληρώνει 10δες η και 100δες € στην μουσική βιομηχανία, λατρεύει D.Js, μουσικούς, μικρούς και μεγάλους καλλιτέχνες, και όλοι αυτοί με την σειρά τους, λατρεύουν την φήμη πρώτα, και το χρήμα μετά…(η μήπως αντίστροφα ? ).
Η μουσική βιομηχανία και διαφήμιση επενδύει εκατομμύρια,επάνω σε ονόματα αμφισβητούμενης αξίας , που σύντομα ανάγονται σε “θρύλους” του καλλιτεχνικού στερεώματος, εισπράττοντας πίσω δισεκατομμύρια από την αφέλεια του μουσικού καταναλωτή, θύμα μιας καταναγκαστικής και επιβαλλόμενης κατανάλωσης, αλλά και μιας απελπισμένης προσπάθειας του ατόμου,για αναζήτηση της χαμένης ανθρώπινης επικοινωνίας, με αντίδοτο την μουσική.
Αριστεροί “rock-ο-ελληνάδες” καλλιτέχνες με “δεξιά τσέπη, μηνυσομανείς τροβαδούροι υπέρμαχοι της φήμης τους, και εκφραστές της λαϊκής κουλτούρας, δισκογραφικές εταιρείες με “εξευτελιστικά” συμβόλαια προς τους προστατευόμενούς τους, είναι αυτοί που κατηγορούν τους οικονομικούς μετανάστες ότι κερδίζουν εκατομμύρια από τα παράνομα CDs.Αν λοιπόν κερδίζουν τόσα αυτοί που πουλάνε το CD 3-5 €,τότε πόσα δισεκατομμύρια κερδίζουν αυτοί που τους κατηγορούν εισπράτωντας 20-30 € για κάθε CD,επαναλαμβάνωντας την άρνηση στα πλούτη και την αγάπη στην τέχνη και τη μουσική?
Μουσικοί παραγωγοί ,καλλιτέχνες, τραγουδιστές, οι άμεσα θιγόμενοι του ”καλλιτεχνικού στερεώματος” διατυμπανίζουν στα ΜΜΕ ότι αν συνεχιστεί η παράνομη διακίνηση cd , είτε από οικονομικούς μετανάστες είτε από αντιγραφή χέρι με χέρι ανάμεσα σε απλούς πολίτες, τότε πολύ σύντομα η μουσική θα πάψει να υφίσταται. Αφού λοιπόν είναι έτσι, τότε, γιατί τόσες χιλιάδες χρόνια από την εμφάνιση του ανθρώπου που δεν υπήρχαν οι δισκογραφικές εταιρίες ,δεν υπήρχαν μάνατζερ,ουτε cd δίσκοι και κασέτες,η μουσική κατάφερε και επιβίωσε ; Τώρα που θίγονται τα συμφέροντα τους, ….θα έρθει το τέλος της ;
Αυτοί που μιλάνε για πνευματικά δικαιώματα, υποκρίνονται ! Όταν το μεγαλύτερο μέρος απο τα μουσικά κατασκευάσματα,του ελληνικού, και κατά την μοντέρνα ονομασία,… ελληνάδικου ρεπερτορίου, προέρχεται ως αντιγραφή από την Β.Αφρικη μέχρι τα βάθη της Ινδίας, όταν δημιουργίες του “μοντέρνου” ρεπερτορίου εσωκλείουν δανικές “λούπες” από ευρωπαϊκά hits, τότε τα λόγια περιττεύουν.
Μιζέρια, είναι να ανάγεις το τίποτα σε πολλά….Να διασκεδάζεις με τις κονσέρβες του “επώνυμου” Dj, να πληρώνεις είσοδο για να ακούσεις τοv “επώνυμο” διασκεδαστή, ο οποίος πουλά την φήμη του ,την rockstar παρουσία του,και φυσικά την δεξιοτεχνία του να αλλάζει δίσκους η να παίζει μουσική.Άραγε σου αρέσουν όλα από ό,τι παίζει, μήπως εσύ θα έπαιζες καλύτερα; Το δοκίμασες ποτέ , πριν τον τοποθετήσεις ψηλά στην πυραμίδα του σεβασμού σου ;
Ηλίθιο είναι να δίνεις αξία στο μηδέν.Εκτώς απο τον επώνυμο διασκεδαστή είναι και ο “άλλος” καλλιτέχνης ο “όχι πολύ γνωστός στο ευρύ κοινό”.Ο ονομαζόμενος η αυτο-ονομαζόμενος “underground”.Χώρίς την εγωκεντρική παρουσία,αλλά μια εξ’επίτηδες φτιαχτή εναλλακτική όψη. Δεν είναι τίποτα άλλο απο την άλλη όψη του ιδίου νομίσματος. ‘Ολοι έχουν ένα κοινό…Οι μέν την άμεση (αυτο)προβολή ενώ οι δέ την εσκεμένα -για “ιδεολογικούς”λόγους- έμεση (αυτο)προβολή της ιδιότητας τους . Δίνουν αξία σε αυτό που είναι ( ? ) η σε αυτό που θα θελαν να είναι…( ? )
Η μουσική ως βιομηχανία, “βιοτεχνία”, κουλτούρα,(όπως θες πες την), δεν είναι τίποτα άλλο, από ένα ακόμα κλαδί σε ένα ξερό δέντρο που ονομάζεται θέαμα, και προσπαθεί να κρατηθεί ζωντανό με λίπασμα, το χρήμα την δόξα αλλά και τη προσοχή και αποπροσανατολισμό του ατόμου.
Θέατρο, κινηματογράφος,TV, λογοτεχνία, χορός, ζωγραφική,media,και πολλά άλλα, αποτελούν τα υπόλοιπα κλαδιά ,με κορμό την βίωση της καθημερινότητας.
Υπάρχουν εξαιρέσεις ; …σίγουρα…!!! αλλά είναι ελάχιστες….
Όμως η αλήθεια είναι ότι ο καθένας από όλους εμάς μπορεί να κάνει μουσική,τέχνη γενικά,με μια διαφορετική έννοια.Με έναν πολύ απλό υπολογιστή, με ήχους που υπάρχουν γύρω μας με αυτοσχέδια όργανα, με την απλή “ακαλλιέργητη” φωνή, με 1000δες αλλά πράγματα…
Με αποτέλεσμα διαφορετικό του “επαγγελματικού”, του μυθοποιημένου, του καταναλωτικού.
Με ένα αποτέλεσμα που θα είναι αυθεντικό…
Τα πράγματα στη ζωή είναι πολύ πιο απλά από αυτά που έχουμε συνηθίσει, μας επιβάλλουν, η αγνοούμε…το ίδιο άλλωστε στην μουσική και την τέχνη γενικά.